‘Nieuwjaarsdag en de straten zijn bedekt met de bloederige pulp van afgestoken rotjes.’
Misschien is het vandaag minder rood op straat dan vroeger, maar ondanks het vuurwerkverbod zullen de straten bezaaid liggen.
Deze eerste zin van Wolfskleren leidt een inhaalleessessie in. In meer dan één recensie werd over De Mitsukoshi Troostbaby Company, de meest recente roman van Auke Hulst gezegd, dat het de kroon op zijn oeuvre tot nu toe is. Ik denk dat ik het daarmee eens ben, maar ik heb niet alles gelezen van Auke Hulst.
Los van de vraag of het inderdaad zijn magnum opus is: ik ben heel benieuwd welke lijnen er in het oeuvre van Auke Hulst te trekken zijn van zijn debuut jij en ik en alles daartussenin tot De Mitsukoshi Troostbaby Company en hoe hij varieert op steeds terugkerende thema’s.
Bijna zijn hele oeuvre ligt klaar. Het (her)lezen is begonnen.
Overigens: een paar bladzijden na de eerste zin staat in Wolfskleren nog een zin die past bij de tijd van het jaar:
‘De Elfstedentocht werd gewonnen door een spruitjeskweker.’
Dat was op 4 januari 1997.
Wolfskleren
Auke Hulst
Amsterdam : Meulenhoff, 2009
ISBN 978-90-290-7866-2
Leave a Reply