HANTA

Literatuur en meer

  • Home
  • Over Hanta
  • Contact
  • Privacy statement
  • Columns
  • Recensies
  • Beschouwingen
  • Blog
  • Meer
    • Liliane leest
    • Kettinglezen & rijgschrijven
    • Mediamoment
    • Sportzomers en -winters!
    • Zomergasten
    • Thuisblijfreizen
    • Bouke’s blues
    • Proza
    • Poëzie
You are here: Home / blog / Poëzieweek 2022: Een wandeling in Mei – A.H.J. Dautzenberg

Poëzieweek 2022: Een wandeling in Mei – A.H.J. Dautzenberg

02/02/2022 by Liliane Waanders Leave a Comment

En weer laat A.H.J. Dautzenberg zich van een onvermoede kant zien, al is poëzie voor hem geen onbekend terrein. Hij liet het personage Marcel Meulenberg in Extra tijd debuteren met de bundel windkracht nacht (die werd meegeleverd met de roman), publiceerde twee bundels met visuele poëzie (over snooker en over tinnitus) en was stadsdichter van Tilburg tot hij zich genoodzaakt voelde op te stappen omdat de gemeenteraad onvoldoende financiële middelen beschikbaar stelde voor zijn opvolger (uit eigen middelen betaalde hij de kunstenaars die zijn stadsgedichten van beeld en muziek voorzagen).

Een wandeling in Mei is de wandeling van Gulpen naar klooster Hoogcruts – een wandeling die A.H.J. Dautzenberg als artist in residence van het festival Wanderlöss uitzette – in woorden gevangen. Woorden die getuigen van een gedegen kennis van flora en fauna. Woorden die ook verwijzen naar Mei van Herman Gorter, al heeft het geen zin om in de tekst naar overeenkomsten en verschillen te zoeken, want Een wandeling in Mei is uiteindelijk toch op een andere leest geschoeid dan Mei.

De wandelaar in Een wandeling in Mei gaat helemaal op in het landschap, de planten, de dieren en de artefacten die hij onderweg aantreft. A.H.J. Dautzenberg observeert, beschrijft, somt op, vergelijkt, associeert…  (en trakteert zijn lezers op een paar pagina’s met alleen maar leestekens, wat tegelijk vervreemdend werkt en vertrouwd voelt).
Alleen aan het begin en aan het eind dringt de bewoonde wereld zich op en is de wandelaar zich bewust van het feit dat hij wandelt.

De lezer waant zich onderweg. Een passage uit het derde van de zeven delen die het gedicht telt:

‘De meikever die neerdaalt op een afrasterpaal –
de antennes proberen contact te maken met
wie zal het ooit weten
Het denken aan de viltige hertshoornvaren
van oma.
Het snoepwinkeltje dat ook heel veel
sigaren verkoopt.
De tuin met de zure miemelen, ’t kleurrijke
deurgordijn.
De begrafenis, de koffietafel, het ruimen
van het graf – Chronos die het weer wint
van Kairos…

Het opbeurende gezang van het glanskopje.
Het vlechtrelict in de meidoornhaag
dat ooit dienstdeed
als schrikdraad.
Het volgen van de slagschaduw
in het droogdal…

De sporen in de wegen die verhalen vertellen
die vrijwel niemand meer kan verstaan.
Het hakhout van de haagbeuk dat puilt
uit het pruikerig talud – akelige heksenhanden
die de weg vrijmaken om eindelijk uit
het zoete verleden te kunnen
verrijzen.
De ontnuchterende gedachte dat heksen
altijd vrouwen zijn – met borsten
en een bips.

De weldadige strelingen van de lentezon.
De donkerbruine koeien in de verre verte
die liggen te luieren in het gras.

De gezwollen meeldraden van de stinkende
gouwe die smeken om besnuffeld te worden –
de felgele kroonbladeren werken gewillig mee
en kantelen hun bekken.
Het ruig klokje en de bloemen die popelen
om zich eindelijk te kunnen openen
om hun prachtige paarse tooi te tonen.’

Net als bij de stadsgedichten liet A.H. J. Dautzenberg het niet bij alleen zijn woorden. Samen met Rob Moonen maakte hij een sonische expeditie.

Wanderlöss · Een wandeling in Mei – AHJ Dautzenberg
Een wandeling in Mei
A.H.J. Dautzenberg
Amsterdam : Pluim, 2021
ISBN 978-94-932-5614-9

Misschien ook interessant:

  1. Recensie: Niet het krassen van de kraai: tinnitusgedichten – A.H.J. Dautzenberg
  2. Bij Ian ‘Lemmy’ Kilmister begon voor A.H.J. Dautzenberg de victorie
  3. Als dit zo doorgaat… literatuur (van Auke Hulst e.a.) omdat het moet
  4. Poezieweek 2022: De boom – Govert Derix

Filed Under: blog Tagged With: A.H.J. Dautzenberg, Een wandeling in Mei, Extra tijd, Marcel Meulenberg, Niet het krassen van de kraai: tinnitusgedichten, Poëzieweek, Rob Moonen, Wanderlöss, windkracht nacht

Leave a Reply Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Zoeken

  • Facebook
  • RSS
  • Twitter

Nieuwste berichten

  • Nikos Kazantzakis over de Franciscus in wiens sporen paus Franciscus treedt
  • De Inktaap 2.0
  • Recensie: Oever – Ludwig Volbeda
  • Poëzieweek 2025: ‘Mijn vader zegt entropie mijn moeder logica’ – Sasja Janssen
  • Poëzieweek 2025: ‘Kratermond’ – Sara Eelen

Spotlight

Auteurs

  • Liliane Waanders

Meest gelezen deze week

Tags

Abdelkader Benali Adriaan van Dis Arnon Grunberg beeldende kunst boek boeken boekenweek Cees Nooteboom column De wereld draait door dood dwdd film fotografie gedicht Ilja Leonard Pfeijffer Jan Brokken journalistiek K.Schippers kunst lezen literatuur Louise O. Fresco Marguerite Duras Oek de Jong Olympische Spelen Poetry International poëzie recensie roman Rotterdam schrijven sportzomer sportzomer 2012 sportzomer 2013 sportzomer 2014 stoïcijn tennissen Tour de France vertalen Virginia Woolf voetballen wielrennen William Shakespeare zomergasten

Zoeken

Volg Hanta

  • Facebook
  • RSS
  • Twitter

Hoofdmenu

  • Home
  • Over Hanta
  • Columns en beschouwingen
  • Recensies
  • Beschouwingen
  • Meer
  • Contact
  • Privacy statement

Rubrieken

  • Liliane leest
  • Kettinglezen & rijgschrijven
  • Mediamoment
  • Sportzomers en -winters!
  • Zomergasten
  • Thuisblijfreizen
  • Bouke’s blues
  • Proza
  • Poëzie

Net binnen

  • Nikos Kazantzakis over de Franciscus in wiens sporen paus Franciscus treedt
  • De Inktaap 2.0
  • Recensie: Oever – Ludwig Volbeda

Archief

Auteurs

  • Liliane Waanders

Copyright © 2025 · News Pro Theme on Genesis Framework · WordPress · Log in

Hanta gebruikt cookies. Omdat een blog runnen zonder nou eenmaal niet kan. Wilt u geen cookies, zie dan de instructies hier: Meer over cookies Ok, ik snap het
Privacy & Cookies
Necessary Always Enabled