HANTA

Literatuur en meer

  • Home
  • Over Hanta
  • Contact
  • Privacy statement
  • Columns
  • Recensies
  • Beschouwingen
  • Blog
  • Meer
    • Liliane leest
    • Kettinglezen & rijgschrijven
    • Mediamoment
    • Sportzomers en -winters!
    • Zomergasten
    • Thuisblijfreizen
    • Bouke’s blues
    • Proza
    • Poëzie
You are here: Home / blog / Gelauwerd en geliefd: in memoriam Heddy Honigmann (1951-2022)

Gelauwerd en geliefd: in memoriam Heddy Honigmann (1951-2022)

24/05/2022 by Liliane Waanders Leave a Comment

Toen ik O amor natural van Heddy Honigmann voor het eerst zag, kende ik haar werk al wel, maar de poëzie van Carlos Drummond de Andrade nog niet. O amor natural laat aan duidelijkheid niets te wensen over. Een betere introductie van zijn werk had Carlos Drummond de Andrade zich niet kunnen wensen. Heddy Honigmann laat oude mensen zijn erotische gedichten voordragen, waarna ze ook nog eens smakelijk en bijna zonder gêne over hun eigen seksleven vertellen. Dat ze dat doen, heeft alles met Heddy Honigmann te maken. Met haar manier van werken. Met wie ze was. Een regisseur die precies wist wat ze wilde, maar het vertrouwen van de mensen voor haar camera niet schond.

Ik kan het weten, want ik stond een keer voor haar camera. Terwijl dat helemaal niet de bedoeling was. Ik zou alleen maar een middag met haar meedenken over invalshoeken voor haar documentaire De juiste naam, waarin kinderen aan het woord zouden komen die ontevreden waren over de naam die zij droegen. Haar researcher Ester Gould – inmiddels zelf een bejubeld en bekroond documentairemaker: Schuldig en Klassen – benaderde mij omdat ze dacht dat ik vanwege mijn kennis over afstand en adoptie wel met goede ideeën zou komen.

Natuurlijk wilde ik meewerken, als ik tenminste bij wijze van tegenprestatie een kop koffie mocht drinken met de door mij bewonderde Heddy Honigmann. Dat mocht. Heddy Honigmann ontving mij gastvrij in haar huis in Amsterdam en we wisselden een middag van gedachten over adoptiekinderen en geadopteerden die naarmate ze zich bewuster worden van hun adoptiestatus en herkomst de wens uiten om hun oorspronkelijke naam op een of andere manier te gaan gebruiken.

En toen daagde Heddy Honigmann mij uit om mijn verhaal in één minuut te vertellen. Ik schreef en schrapte, oefende voor de spiegel en was uiteindelijk min of meer tevreden. Mijn bijdrage haalde De juiste naam niet. Heddy Honigmann en ik waren het er snel over eens: wat ik te zeggen had was weliswaar relevant, maar ik was geen kind meer en dus te oud voor haar statement over artikel 7 van het Kinderrechtenverdrag van UNICEF. Dat ik de aftiteling haalde, vond ik al een geweldige eer.

Inmiddels ken ik Carlos Drummond de Andrade niet alleen van naam. Ik las zijn poëzie en zijn proza, en raadde heel veel mensen O amor natural aan. De film én het boek. In die volgorde.

Vorig jaar nam ik me na het zien van No Hay Camino voor Heddy een brief te schrijven. Om haar te laten weten hoe verheugd ik was te horen dat ze nog zoveel ideeën had voor volgende films. Dat No Hay Camino (Er is geen weg) dus niet bedoeld was als een afscheid.

Bij dat voornemen bleef het…

 

Misschien ook interessant:

  1. God is rond in Brazilië

Filed Under: blog Tagged With: Carlos Drummond de Andrade, De juiste naam, De liefde natuurlijk, Er is geen weg, Heddy Honigmann, No hay camino, O amor natural

Leave a Reply Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Zoeken

  • Facebook
  • RSS
  • Twitter

Nieuwste berichten

  • Alkibiades, met de klemtoon op ‘bi’ (of toch op de ‘a’?)
  • Oosterpark 82
  • Werk in uitvoering: vertalen in een achterkamer
  • De koning tussen twee Dichters des Vaderlands in
  • Honderd jaar PEN (CLUB) Nederland: een beknopte geschiedenis

Spotlight

Auteurs

  • Liliane Waanders

Meest gelezen deze week

Tags

Abdelkader Benali Adriaan van Dis Arnon Grunberg beeldende kunst boek boeken boekenweek Cees Nooteboom column De wereld draait door dood dwdd film fotografie gedicht Ilja Leonard Pfeijffer Jan Brokken journalistiek K.Schippers kunst lezen literatuur Louise O. Fresco Marguerite Duras Oek de Jong Olympische Spelen Poetry International poëzie recensie roman Rotterdam schrijven sportzomer sportzomer 2012 sportzomer 2013 sportzomer 2014 stoïcijn tennissen Tour de France vertalen Virginia Woolf voetballen wielrennen William Shakespeare zomergasten

Zoeken

Volg Hanta

  • Facebook
  • RSS
  • Twitter

Hoofdmenu

  • Home
  • Over Hanta
  • Columns en beschouwingen
  • Recensies
  • Beschouwingen
  • Meer
  • Contact
  • Privacy statement

Rubrieken

  • Liliane leest
  • Kettinglezen & rijgschrijven
  • Mediamoment
  • Sportzomers en -winters!
  • Zomergasten
  • Thuisblijfreizen
  • Bouke’s blues
  • Proza
  • Poëzie

Net binnen

  • Alkibiades, met de klemtoon op ‘bi’ (of toch op de ‘a’?)
  • Oosterpark 82
  • Werk in uitvoering: vertalen in een achterkamer

Archief

Auteurs

  • Liliane Waanders

Copyright © 2023 · News Pro Theme on Genesis Framework · WordPress · Log in

Hanta gebruikt cookies. Omdat een blog runnen zonder nou eenmaal niet kan. Wilt u geen cookies, zie dan de instructies hier: Meer over cookies Ok, ik snap het
Privacy & Cookies
Necessary Always Enabled