Over wijn en schrijvers ging het twee dagen geleden ook al. Met net iets meer recht dan Colette – over haar ging het toen – mag François Mauriac zich wijnboer noemen. Zijn overgrootvader verwierf in 1843 het ‘Domaine de Malagar’. In 1927 werd François Mauriac de eigenaar van het domein. Anders dan bij Colette moet je in zijn werk met een lantaren zoeken naar wijn. Maar op het etiket op de flessen van de Bourdeaux van Château Malagar staat nog steeds de naam van de vorige eigenaar.
François Mauriac was dan ook niet zomaar een schrijver: hij won in 1952 de Nobelprijs voor Lit.eratuur – vanwege ‘het diepe spirituele inzicht en de artistieke intensiteit waarmee hij in zijn romans het drama van het menselijk leven heeft doorgrond’.
Eindelijk, want hij was daarvoor al drie keer eerder genomineerd. In 1946 namen Henry Olsson en Sigfrid Siwertz het voor hem op, in 1949 Gustaf Hellström en Henri Maurice Peyre, in 1950 PEN Frankrijk en Fernand Gregh. Uiteindelijk was vier keer scheepsrecht. In 1952 noemden Carl Wilhelm Ludvig Bernadotte en Oscar Wieselgren zijn naam.
(Wie wil weten wie door wie genomineerd is, kan het nominatiearchief raadplegen. Jammer dat ze bij de Nobelprijsprijs gegevens van de laatste vijftig jaar nog niet openbaar maken: nu weten we voorlopig nog niet door wie Cees Nooteboom en Harry Mulisch – en Hella Haasse en Hugo Claus – met enige regelmaat genoemd werden)
Over de katholieke schrijver François Mauriac schreef een andere katholieke schrijver – de Nederlandse auteur Anton van Duinkerken – in 1960, ter gelegenheid van de vijfenzeventigste verjaardag van Mauriac, een portret in twee delen (I en II) dat verscheen in het tijdschrift Roeping.
Uit het tweede deel van dat portret komt deze uitspraak van François Mauriac:
‘De erfelijkheidswetten, die de menselijke afstamming regelen, gelden ook voor de geesteskinderen van een schrijver. Als ik er de tijd en de durf toe had, zou ik aantonen hoe in de wereld van de verbeelding de mogelijkheid bestaat, dat de gebreken van de vader de door hem verwekte geesteskinderen niet alleen niet schaden, doch zelfs verrijken’.
Hoewel Mauriac vooral bekend staat als prozaïst, schreef hij ook poëzie, bijvoorbeeld dit:
Je vous donne l’humble trésor…
Je vous donne l’humble trésor de mon passé, Que nous portons en nous le silence et la nuit |
Bordeaux. De wijn.
Bordeaux. De stad. François Mauriac werd er in 1885 geboren.
Bordeaux. Als de renners er vandaag over de eindstreep komen, hebben ze 170 kilometer gefietst over voornamelijk vlak terrein.
Leave a Reply