Zijn naam viel de afgelopen dagen regelmatig, maar dat kan ook eigenlijk niet anders als je in Gent bent in het gezelschap van mensen die ook weten wat lezen is. Maurice Maeterlinck werd in Gent geboren. Maar Maeterlinck was niet honkvast: hij verhuisde vaak. Zijn laatste woonplaats was Nice, waar hij woonde in een pand dat een casino had moeten worden (groter dan dat van dat van Monte Carlo niet zo ver daar vandaan), maar nooit afgebouwd werd. Villa Orlamonde heette het, een naam die verwijst naar een van zijn gedichten in de bundel Douze Chansons (later Quinze Chansons):
VII
Les sept filles d’Orlamonde,
Quand la fée fut morte,
Les sept filles d’Orlamonde,
Cherchèrent les portes.
Ont allumé leur sept lampes,
Ont ouvert les tours,
Ont ouvert quatre cents salles,
Sans trouver le jour…
Arrivent aux grottes sonores,
Descendent alors ;
Et sur une porte close,
Trouvent une clef d’or.
Voient l’océan par les fentes,
Ont peur de mourir,
Et frappent à la porte close,
Sans oser l’ouvrir…
Maurice Maeterlinck, de enige Belgische auteur die (tot nu toe) de Nobelprijs voor Literatuur kreeg.
Villa Orlamonde is net als Maeterlinck niet meer. Op de plek waar het kasteel van Maeterlinck stond, staat nu een appartementencomplex waar alleen de rijken der aarden zich een huis kunnen veroorloven.
Het schijnt dat Marguerite Yourcenar ervoor gezorgd heeft dat zijn as niet verloren ging toen zijn kasteel gesloopt werd, waarna de urn ingemetseld werd in een muur van Hotel Maeterlinck.
Sinds 1976 zijn in Gent de uit Villa Orlamonde overgebrachte en gereconstrueerde werkkamer en bibliotheek (4300 boeken) van Maeterlinck te bezoeken.
Had ik dat vorige week geweten…
Leave a Reply